بریدۀ کتاب

همیشه تصورم از دراویش همان رقص و سماع عرفانی بود، همان از خود بی‌خود شدن های معنوی. من چه می‌دانستم که خشونت وکشتار هم می‌کنند. به غلط تصور زیبایی داشتم از ظاهرشان؛ ولی چه پلشت بود باطنشان. من چه می‌دانستم که غیر از چرخ زدن دور خودشان، می‌توانند آدم‌ها را هم زیر چرخ بگیرند و دوره‌اش کنند و زیر چوب و چماق شهیدش کنند.