بریدۀ کتاب
1402/02/08
صفحۀ 116
منفی‌ترین چیز از نظر خود من کار روی موضوعی بود که حرف و حدیث زیادی متوجه آن باشد؛ چون خودم از آن آدم‌هایی هستم که وقتی از یک چیزی زیادی حرف زده شود از آن زده می‌شوم و فکر می‌کنم درصدی از مردم مثل من فکر می‌کنند. خودم به عنوان مخاطب ممکن بود بروم و بگویم «خفقون بگیرین دیگه! خسته شدم بس که از این فیلم حرف زدین. من که دیگه نمی‌رم این فیلمو ببینم؛ چون زیادی ازش حرف زدین»
منفی‌ترین چیز از نظر خود من کار روی موضوعی بود که حرف و حدیث زیادی متوجه آن باشد؛ چون خودم از آن آدم‌هایی هستم که وقتی از یک چیزی زیادی حرف زده شود از آن زده می‌شوم و فکر می‌کنم درصدی از مردم مثل من فکر می‌کنند. خودم به عنوان مخاطب ممکن بود بروم و بگویم «خفقون بگیرین دیگه! خسته شدم بس که از این فیلم حرف زدین. من که دیگه نمی‌رم این فیلمو ببینم؛ چون زیادی ازش حرف زدین»
22
(0/1000)
نظرات
1402/02/19
به نظرم یه جور وسواس فکری هست یا محدودیت گذاشتن برای خود ، چرا باید خودمون رو مجاب کنیم که چون همه درباره ی یک موضوع زیاد حرف میزنن ، دیگه نبايد سراغ ش رفت و از خیرش گذشت. میشه حتی در مورد چیزی که همه گیر شده ، هم یه کار جدید ساخت و خلق کرد میشه ایده ی نویی داشت
1
0
1402/02/23
شاید؛ اما تجربه به من نشون داده چیزی که «عامهٔ مخاطبان»، «در مدت زمان کوتاهی» استقبال عجیب و غریبی ازش می‌کنن، یا بهتر بگم درباره‌‌ش «هیاهو» به‌پا می‌کنن اثر چندان باارزشی نیست. اینکه ببینیم به اثری بیش از میزان شایستگیش توجه نشون داده شده قطعاً برای دغدغه‌مندهای فرهنگ و هنر ناراحت‌کننده خواهد بود؛ نمونه‌ش موسیقی‌های مبتذل و خواننده‌های لاابالی که امروز به شهرت رسیده‌ن و دارن سبک زندگی می‌سازن برای جوون‌ترها. #پ_ن ببخشید که اعلان دیدگاهتون برای من نیومد و متوجه نظرتون نشدم.
0