بریدۀ کتاب

شب کویر، سرشار از خداست. اگر شبی نیمه شبی دلی به کویر بسپاری، و صدای راه رفتن خرامان ستارگان را بشنوی، و درخشش هزار خورشیدیِ آسمان کویر را ببینی، و کهکشان را، و جاده های شفاف قلب آسمان را، و شهاب های خط نورکشان را بیابی، و آن خاموشی سحر‌آمیز پر غوغا را بشنوی، و نفس باد نمکین کویری را، مشک فشان، ببویی، و جوان شدن دمادم عالم پیر را باور کنی، و سماع صوفیانه‌ی روح را احساس کنی، خواهی دانست که شب کویر، سرشار از خداست، و کویر، گوشه‌یی از ملکوت خداوند است... کاش که در کناره‌ی کویر، جای‌مان بدهند!