یادم هست یک بار آقای اشرفی از انار های حیاط خانه شان برای ما آورد و به آقاجان گفت :《انارا که کوچک ان ؛اما به بزرگی خودتان، یعنی بزرگی دل خودتان ، ببخشید .》من هم باید به آقای خلیلی میگفتم :《شلوارم تنگه ؛اما به گشادی خودتان، یعنی گشادی شلوار خودتان ،ببخشید.》