بریده‌ای از کتاب آری به زندگی: در کشاکش ناملایمات اثر ویکتورامیل فرانکل
1403/8/2
صفحۀ 61
زندگی به نوعی وظیفه است ؛ یک تعهد فردی و سترگ . قطعا در زندگی شادمانی و سرور نیز وجود دارد ؛ اما نمی توان آن را تعقیب کرد ، نمی توان وجود سرور را《اراده》کرد ، بلکه باید به طور خود به خودی به وجود آید و در واقع به طور خود به خودی هم انگیخته می شود ؛درست مثل پیامدی که در نتیجه چیزی حاصل می شود : خوشبختی نباید و نمی تواند ، به هیچ وجه و هرگز هدف باشد ، بلکه تنها می تواند نتیجه باشد .
زندگی به نوعی وظیفه است ؛ یک تعهد فردی و سترگ . قطعا در زندگی شادمانی و سرور نیز وجود دارد ؛ اما نمی توان آن را تعقیب کرد ، نمی توان وجود سرور را《اراده》کرد ، بلکه باید به طور خود به خودی به وجود آید و در واقع به طور خود به خودی هم انگیخته می شود ؛درست مثل پیامدی که در نتیجه چیزی حاصل می شود : خوشبختی نباید و نمی تواند ، به هیچ وجه و هرگز هدف باشد ، بلکه تنها می تواند نتیجه باشد .
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.