اسماعیل مدتی به سفر رفت و وقتی برگشت، خواست که محمد باقر آنچه از درس شیخ محمدرضا نوشته برایش بیاورد؛ محمد باقر مطالب را جوری منظم و دسته‌بندی شده نوشته بود که نشان می‌داد نتیجه فهم و درک خودش است. در کلاس، آن طور که برداشت می‌کرد می‌نوشت نه آن طور که استاد می‌گفت.