بریدۀ کتاب
1403/01/19
4.0
13
صفحۀ 166
اما من حسرت مردم توی دره و زندگی آسوده‌ی آن‌ها را نمی‌خورم، زیرا درست نیست که بگویم ما اینجا هیچ وسیله‌ی راحتی و آسایش نداریم. ما مالک امید و آزادی هستیم. ما اکنون میان مردمی زندگی می‌کنیم که افکارشان از آن خودشان است و تن به تسلط سه‌پایه‌ها نمی‌دهند.
اما من حسرت مردم توی دره و زندگی آسوده‌ی آن‌ها را نمی‌خورم، زیرا درست نیست که بگویم ما اینجا هیچ وسیله‌ی راحتی و آسایش نداریم. ما مالک امید و آزادی هستیم. ما اکنون میان مردمی زندگی می‌کنیم که افکارشان از آن خودشان است و تن به تسلط سه‌پایه‌ها نمی‌دهند.
1
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.