بریدۀ کتاب

در ژنده‌ترین شبکلاهى که بر سیه‌روزترین سر نشسته بود مفهومى غریب نهفته بود، گویى مى‌گفت: «مى‌دانم که براى من، صاحب این کلاه، چقدر دشوار است که زندگى را در وجود خود نگه دارد، ولى آیا مى‌دانى که براى صاحب همین کلاه چقدر آسان است که زندگى را در وجود تو تباه سازد؟