بریده‌ای از کتاب آیین زندگی (اخلاق کاربردی) اثر احمدحسین شریفی

در قرآن کریم تصریح شده است که ثمره پارسایی، بهره‌مندی از فرقان( قدرت تشخیص حق از باطل) است. آیا بدان معناست که علم اندوزی کافران و بی تفوایان از نظر قرآن بیهوده و بی نتیجه است؟... نشان دادن پارسایی در کنار خرد ورزی و دانش اندوزی، به معنای ناتوانی بی تقوایان از درک و اقامه براهین عقلی نیست؛ بلکه مراد آن است که با بازگرداندن روح و سرشت آدمی به حالت پاکی و صداقت نخستین و فطری اش، فراگیری و پذیرش حقایق را برای او تسهیل نماید.