ابونصر محمد بن محمد فارابی (۸۷۲ م. ـ ۹۵۰ م.) از بزرگترین فلاسفه و دانشمندان ایرانی عصر طلایی اسلام است. فارابی در علم، فلسفه، منطق، جامعه‌شناسی، پزشکی، ریاضیات و موسیقی تخصص داشت. بیشترین آثار او در زمینه فلسفه، منطق، جامعه‌شناسی و همچنین دانشنامه‌نویسی بود. وی نخستین فیلسوفی است که در دورۀ اسلام ظهور کرده و روی همین اصل او را «استاد الفلاسفه» می‌نامند.