آنی ارنو  (زاده ۱ سپتامبر ۱۹۴۰) نویسنده و استاد دانشگاه اهل فرانسه است. آثار ادبی او بیشتر خودزندگی‌نامه است. ارنو برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۲۲ شد. در نامه‌ی کمیته‌ی نوبل در توضیح دلیل این انتخاب آمده است: «به خاطر شجاعت و توجه موشکافانه که با آن ریشه‌ها، بیگانگی‌ها و خویشتن‌داری‌های جمعی را آشکار می کند». 
شماری از رمان‌های «آنی ارنو» از جمله «آن دختر دیگر»، «جایگاه»، «شرم»، «سال‌ها» و «یک زن» در ایران ترجمه و منتشر شده‌اند. آنی ارنو در کتاب مکان واقعی (Le vrai lieu) که در سال 2014 توسط انتشارات گالیمار منتشر شد، در قالب یک مصاحبه دربارۀ روند نگارش آثار قبلی خود صحبت کرده است. به اعتقاد بسیاری از منتقدان، کتاب مکان واقعی را می‌توان رمزگشای آثار ادبی آنی ارنو دانست.
ارنو بارها حمایت خود را از جنبش BDS، یک کمپین به رهبری فلسطین برای انزوا، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسرائیل نشان داده است.[۵] در سال ۲۰۱۸، او نامه ای را در کنار حدود ۸۰ هنرمند دیگر امضا کرد که با برگزاری جلسه مشترک فرهنگی اسرائیل– فرانسه مخالفت می کردند.

آنی ارنو در سال ۲۰۲۱، نامهٔ دیگری را امضا کرد که اسرائیل را یک دولت نژادپرست نامید و ادعا کرد که «وانمودی این موضوع به شکل جنگ بین دو طرف برابر نادرست و گمراه کننده است. اسرائیل قدرت استعمار است. فلسطین استعمار شده است.»
در پی اعلام جایزهٔ نوبل، ارنو همبستگی خود را با قیام مردم ایران علیه دولت خود نشان داد. اعتراضاتی که پس از مرگ یک زن جوان در بازداشت گشت ارشاد (پلیس اخلاق) در ابتدا علیه قانون حجاب اجباری در ایران آغاز شد اما به زودی تمرکز گسترده‌تری بر آزادی گرفت. ارنو در مصاحبه‌ای گفت: «من کاملاً از جنبش زنان ایران در برابر چنین محدودیت‌های مطلق حمایت می کنم.»