عبدالعظیم رضایی (زاده:2فروردین 1311، درگذشت:12 تیر 1387) پژوهشگر تاریخ ایران باستان بود. او همزمان با دریافت درجه‌ی کارشناسی ارشد در رشته‌ی علوم معقول و منقول از دانشگاه تهران، به یادگیری زبان پهلوی نیز پرداخت. مدرک دکترای خود را در رشته‌ی ادیان از دانشگاه تهران گرفت و در سال 1385 نیر دکترای افتخاری تاریخ را از دانشگاه تاجیکستان دریافت کرد. او سال‌ها سمت استادی رشته‌ی تاریخ دانشگاه شهید بهشتی را داشت و بیش از هفتاد جلد کتاب از خود برجای گذاشت که مهم‌ترین آن‌ها مجموعه‌ی چهار جلدی تاریخ ده هزار ساله‌ی ایران است.