کتاب عاشورا‌شناسی بنا به بیان نویسنده، عهده‌دار هدف‌شناسی از قیام امام‌حسین (ع) است. برپایۀ این پژوهش، هفت نظریه دربارۀ هدف آن حضرت وجود دارد: ۱. امتناع از بیعت (دفاع) ۲. حکومت ـ شهادت ۳. شهادت عرفانی ۴. شهادت تکلیفی ۵. شهادت فدیه‌ای ۶. شهادت سیاسی و ۷. تشکیل حکومت. این اثر در این راستا پژوهشی قابل تقدیر و پر مغز ارائه کرده‌است و محمد اسفندیاری سعی کرده اقتضائات پژوهش را تا حدود زیادی رعایت نماید و بسیار عقلانی به موضوع بنگرد؛ ویژگی‌های پژوهشی و نگاه معاصر و مدرن نویسنده به عقل و تاریخ سبب می‌شود پیشنهاد کنم به جای نام عاشورا‌شناسی عنوان عاشوراپژوهی برای کتاب انتخاب شود. محور اصلی کتاب و اهتمام اصلی نویسنده بر دو نظریۀ معاصر مبنی بر حکومت و شهادت است. نویسنده تعارض میان تاریخ و کلام را حل‌ناشدنی پنداشته‌است در‌حالی‌که می‌توان گفت عاشورا گرچه مسئله‌ای چالش‌برانگیز شده ولی هدف قیام در سطوح مختلفی قابل تبیین است.
یادداشت تفصیلی:
http://pebr.faslnameh.org/article-1-192-fa.html
        

          کتاب محی‌الدين شیعه خالص از محقق پرکار و خوش‌فکر،  محمد حسن‌وکیلی، ما را بیشتر  با ابن‌عربی آشنا می‌کند. تحلیل آقای وکیلی در مورد موضع محی‌الدين درباره ایمان حضرت أبوطالب بسیار محققانه است ولی در نتیجه‌گیری وی به بیان احتمالات بسنده می‌کند و می‌گوید: ممکن است در این مسئله مستضعف باشد یا تقیه کرده باشد. می‌توان تحلیل استاد وکیلی را به صورت نهایی‌تر در یک‌ نگرش توحیدی تکمیل کرد، همان‌طور که در همین کتاب این سخن در فصوص‌الحکم که پیامبر خلیفه‌ای برای خود تعیین نکرده را نه تنها خلاف تشیع محی‌الدين نمی‌داند بلکه آنها را یک سخن کاملاً شیعی تحلیل می‌کند!
 توجه به نگرش توحیدی محی‌الدین مسئله شیعه بودن یا نبودن او را در افقی بالاتر از اختلافات و رقابت‌های مذهبی قرار می‌دهد. 

 یادداشت تفصیلی: 
http://r1001.blog.ir/post/421