《خودت رو به دوربین داشتی می‌گفتی الکل چیز بدیه و اعتیاد بهش می‌تونه آدم رو به نابودی بکشونه... یکی از بدی‌هاش هم همینه که آدم به راحتی می‌تونه بگه گور بابای دنیا، بذار حرفم رو بزنم. بذار خودم باشم...》

پایان بهتری رو انتظار داشتم اما قابل لمس بودن شخصیت‌‌ها و ایده‌ی داستان برآورده‌نشده‌ها رو پوشوند. در کل، از خوندنش لذت بردم.