قلم دومای پسر برای من به شدت آشنا بود . انگار سال‌هاست که این قلم رو میشناسم .
صفحه به صفحه جذاب و گیرا و دلنشین و پر از غم و درد ..
درسته که ترجمه به شدت ضعیف و بد بود ولی چیزی از زیبایی قصه و قلم دومای پسر کم نکرد .
پیشنهاد میکنم بخونید و لذت ببرید
          

            داستانی زیبا و غم انگیز از یک عشق  آتشین ِنافرجام از الکساندر دومای پسر.
غم و درد بیشترین حسی بود که از این کتاب گرفتم و البته 
از اون کتابهایی هست که با خواندنش تصمیم میگیری  قضاوت نکنی  حتی برای برای مدتی ...