در سطح سیاسی و رسانه‌ای:
سال ۱۹۷۴ سال مبارزه با قدرت است. در این سال رابطه‌ی امام صدر با رئیس جمهور مسیحی سرد و با نخست وزیر اهل سنت و رئیس مجلس شیعه قطع است. این تقابل با حکومت دو علت بزرگ و البته مشخص و ملموس دارد. کوتاهی حکومت و ارتش در دفاع از تمامیت ارضی لبنان در برابر تجاوزهای مکرر اسرائیل و کشتار مردم و همچنین تعلل چندده‌ساله‌ی حکومت در اجرای پروژه‌ی سد روی رودخانه‌ی لیطانی که قرار است کشت‌زارهای حاصل‌خیز جنوب را سیراب کند. امام صدر با این دو انگیزه‌ی وارد مبارزه‌ی تعاملی و سپس منفی با حکومت می‌شود و به عنوان آخرین گام، پارلمان و کابینه را به استعفای دسته‌جمعی نمایندگان شیعه در موعدی نامعلوم تهدید می‌کند. موعدی که البته تا پایان سال ۱۹۷۴ فرا نمی‌رسد. همین موضوع باعث اختلاف «کامل اسعد» به عنوان یک فئودال سنتی و رئیس شیعه‌ی مجلس لبنان با امام صدر می‌شود. در طول این سال امام صدر بارها متهم می‌شود که هوس براندازی حکومت و تکیه زدن بر مقام ریاست جمهور یا ریاست پارلمان به سرش زده است و ایشان هر بار تأکید می‌کند این مناصب بسیار کوچک‌تر از افق‌های من هستند.
همچنین در پایان سال گذشته و ابتدای امسال سفر امام صدر به کشورهای خلیج و عربستان سعودی را داریم که با حساسیت این کشورها نسبت به اقتدار ایران همراه شده است. مصاحبه‌های امام صدر در این زمینه حساسیت ساواک را تحریک می‌کند و کار به جایی می‌رسد که از طرف امام صدر در روزنامه‌ی اطلاعات نامه‌ی عذرخواهی جعلی چاپ می‌کنند! همچنین شاه کمک‌هایش را برای ساخت بیمارستان برای شیعیان در جنوب بلوکه می‌کند. ایشان با پادشاه عربستان و پادشاه بحرین دیدار دارند و مصاحبه‌های ایشان با رسانه‌ها و تلویزیون رسمی عربستان نیز موجود است.
در سطح مردمی:
سال ۱۹۷۴ امام صدر مدام زیر بمباران و حتی حضور مستقیم نیروهای اسرائیل به روستاهای جنوب و اردوگاه‌های پناهندگان فلسطینی سفر و از آنان دلجویی می‌کند و تشویقشان می‌کند که در خاکشان بمانند. روایت‌های اول‌شخص این بازدیدهای دردناک در جای‌جای این جلد به چشم می‌خورد. همچنین دو تجمع بزرگ ده‌ها هزارنفری مسلحانه‌ی بعلبک و صور به این سال تعلق دارد. در تجمع بعلبک امام موسی صدر با پاهای برهنه و ورم‌کرده و در حالی که عبایش در میان جمعیت کمی پاره شده است به جایگاه می‌آید. همچنین در میان سخنرانی در تجمع دوم کیسه‌ای را بالا می‌گیرد که پر از میخ است؛ میخ‌هایی که ارتش لبنان شب گذشته در جاده‌های منتهی به محل اجتماع ریخته بوده تا مردم نتوانند خودشان را برای مراسم برسانند. در این سال، مبارزه برای بهبود اوضاع کشت تنباکو و مرکبات که اصلی‌ترین محصولات جنوب هستند از عناوین بعدی مبارزه‌ی ایشان است. یکی دیگر از دغدغه‌های امام صدر در سال ۱۹۷۴ موضوعی است که ما امروز آن را فرار مغزها می‌نامیم. ایشان چند بار در این زمینه و عمیق‌ترین علت‌ها و راه‌های حل‌های آن صحبت می‌کند.