الان که دارم این یاداشت رو مینویسم 
یه تیکه از روحم رو دارم توی این مجموعه جا میذارم🚶🏻‍♀️
پرسی جکسون با همه ضعف ها و کم و کاستی هاش برام یه مجموعه به یاد موندی و دوست داشتنی بود 
طوری که میتونم ساعت ها بگم ازش و خسته نشم🥲
در آخر دلم براش خیلی تنگ میشه انگار همین دیروز بود که شروعش کردم..
        

          در وصف این مجموعه جز ″ اشک😭″ واقعا چیز دیگه‌ای نمی‌تونم بگم.
نحوه‌ی بیان داستان از زبون شخصیت‌ها رو دوست داشتم و تونستم نسبت به پرسی جکسون و خدایان المپ ارتباط خیلی بیشتری باهاشون برقرار کنم.
خط داستانی خیلی خفن بود و شوخی‌ها رو هم خیلی دوست داشتم.
احساس می‌کنم یه تیکه از روحم رو توی این مجموعه جا گذاشتم (😭) و حتمااا توصیه می‌کنم که بخونیدش.
        

          مهم نیست تو چه سطحی از  خوندن هستید پرسی جکسون ناامیدتون نمیکنه ، فوق‌العاده بود البته که من منتظر ادامشمم پرسی جکسون حالا حالا ها برام تموم نمیشه !
        

          این مجموعه تموم شد. با پایانی که قلبم رو فشرد. با ماجراجویی های محشر و نبرد های نفس گیرش باعث شد مجذوبش بشم. هرگز نمیتونم لحظات خوشی رو که با این کتاب تجربه کردم جای دیگه ای تجربه کنم. من با نیکو دی انجلو... پرسی جکسون... فرانک ژانگ... آنابث چیس... هیزل لوسکه... پایپر مک لین و جیسون گریس.... مهم تر و عزیز تر از همه لئو والدز قهرمان و آتشین .... کلی احساسات مختلف رو تجربه کردم. حالا با قلبی اکنده از درد با این مجموعه ی فوق العاده خداحافظی می کنیم.