این جا همان کشوری است که ایرانیان زیادی در کش و قوس جمع کردن امتیاز از راه های مختلف برای رسیدن به حداقل شصت امتیاز و حتی بیشتر هستند تا پرونده ی مهاجرت شان آغاز گردد. این جا همان سرزمینی است که مردمان چینی و هندی روز به روز عرصه ورود را برای دیگران تنگ تر می کنند و این جا همان دیاری است که انسان های زیادی با به جان خریدن خطر از دست دادن جان، با قایق های سرگردان در اقیانوس ها به سمت آن می شتابند تا به آن پناهنده شوند. در تعریف ذهنی ام آدمی فقط می تواند به یک محیط امن پناهنده شود، مثل آغوش مادر. یعنی این جا همان قدر امن است؟