ای همه خاطرات خوب من کجایید
چطور میشود آدم یک کتاب را این طور دوست داشته باشد
ای پاییز 87 کجایی؟
<img src="http://bayanbox.ir/view/4934784226717985251/Khorram-abad-198.jpg" width="233" height="166" alt="description"/>

کتاب را یکهو توی کتابخانه جمع و جور کانون ادبی دانشگاه علوم پزشکی خرم آباد پیدا کردم و (شاید) بی اجازه برداشتم و فوق‌العاده سر ذوق بودم از دیدنش. توی اتوبوس تا برسیم خوابگاه شعرها را می خواندم و حظ می‌بردم. دم در خوابگاه که رسیدیم همان طور که کتاب دستم بود، با همان حال خوب به هم اتاقی خوش ذوقم گفتم یک عکس زیر این چنار با تاراج خزان رفته ازم بگیر.

رجعت

مرد در ابتدای خیابانی نوبنیاد
ایستاده است
هوا هم راست ایستاده است
و تهران نگاه پهناورش را
بر چمدان باد کرده ی او
زوم می کند .

انگار آمده است
نقشی فراموش شده را
با شباهتی از دست رفته
در نورها و دکورهای نامناسب
و تماشاگرانی نامنتظر
بیازماید .

حالا ترسی
زیباتر از بی فردایی پروانه ها
زیر پوستش می گردد
و حس می کند
شهامت گریستن در خیابان
اوج حادثه ای تکرار ناشدنی است .

چمدانم را
کنار چمدانش می گذارم
سیگارش را روشن می کنم
و از جان سختی ی خاطره در این دیار
برایش مثالی می آورم

می گوید
شاید لازم نباشد حرفی بزند
از عینک آفتابی
شقیقه های رنگ کرده
و سایه ی آب رفته اش
خودشان می فهمند
روئین تن نشده است .



description