۱
یکی‌ دو داستان اول می‌خواستم کتاب را رها کنم. اما یک کششی که نمی‌دانم کجای داستان قایم بود من را می‌کشاند داستان بعدی. و هی همان‌طور دومینووار کشیده شدم تا تهِ مجموعه‌داستان میلکی. این مجموعه من را تشویق کرد برای شهرم یک همچون مجموعه‌ای بنویسم. قصه‌های وهم‌آلود کم ندارد گراش.

۲
سخت‌خوان بود نثرش. اگر نیمه‌تمام رهایش می‌کردم، دلیل اصلی‌ام‌ همین بود.  گرچه مثل آفتاب روشن بود که نثر، نثر همان منطقه از قزوین است. گرچه تا حالا یک‌بار هم پا نگذاشته باشم آنجا.

۳
قصه‌های داستان‌های عروس بید، نسخه‌ی جدیدی از قصه‌های ساعدی بود. گه‌گاهی فکر می‌کردم جدی جدی دارم ساعدی می‌خوانم.