از دست نوشته های مناجات گونه ی او با خداوند متعال بر می اید که در او تحولی درونی رخ داده بود و پیوسته خود را در محضر خدا میدید و از اعمال روزانه ی خود حساب میکشید. 
        

          فوق‌العاده کتاب دلنشینی هست. ماجراها بسیار کوتاه هستند و کتاب خیلی روان هست. تاکید ویژه‌ی شهید به نماز اول وقت در اکثر خاطرات واضح هست و البته اگه با این شهید قول و قراری بذارید یه چیزایی دست‌گیرتون می‌شه (اهل دلا می‌دونن چی می‌گم:))
        

          رفیق شهیدم عباس دانشگر تنها کسی بود که هر جمله از خاطرات همراهان او رو می‌خوندم دوست تر با این شهید می‌شدم و انگار ابر بزرگی که از شهادت برای خودمون درست کردیم آنقدر بزرگ نیست .