لیلی و مجنون روایتی نامکرر از کهن داستان (عشق) است. این افسانه که در زمره معدود عاشقانه های کلاسیک جهان قرار دارد، تغزلی سرشار از مایه های لیریک و غنایی است که گذره سده و هزاره ها نتوانسته اند غبار کهنگی ایام بر رخساره اش بنشانند.
این داستان در روایت منظوم استاد اشعار توصیفی و غنایی نظامی گنجه ای به تابلوی جاودانه ای بدل گشته است که تصویرگر شور دلدادگی بر بوم توصیفات هنرمندانه شاعر است.
دکتر بهروز ثروتیان در بخش اول پژوهش تطبیقی حاضر نسخه ای خطی از لیلی و مجنون متعلق به کتابخانه ملی پاریس را با 13 نسخه خطی و چاپی دیگر از همین مثنوی مقابله و موارد اختلاف نسخه ها را در  حواشی صفحات ذکر کرده است.
بخش دوم بخش تعلیقات است که شامل توضیحات و شرح ابیات واژه نامه فهرست ماخذ و نمایه است.