امتیاز کتاب برای من بیشتر از چهار بود . آدمک‌باز رو از کتاب قبلی نویسنده خیلی خیلی بیشتر دوست داشتم و تو نیمه دوم کتاب، مخصوصا در یک سوم پایانی بسیار متحیر شدم و ایده و مسیر داستان رو تحسین کردم. اینکه کتاب درست تا پایانش از تب‌وتاب نیوفتاد و ریتم عالی خودش رو حفظ کرد مساله مهمی بود که باعث شد تجربه خوندن کتاب برام زیباتر بشه. توصیفات و غیرپیش‌بینی‌بودن انتهای داستان هم از نقاط قوت دیگرش بود. تنها دلیلی که من نتونستم امتیاز کامل رو به این کتاب بدم این بود که پرداخت شخصیت‌ها اونقدر که دوست داشتم عمق نداشت و شتاب سریع داستان گاهی باعث می‌شد که گم بشم. در نهایت این کتاب رو به همه‌ی کسایی که ادبیات ژانری رو دنبال می‌کنند، توصیه می‌کنم و مشتاقانه منتظر خوندن داستان‌های بلند بعدی نویسنده خواهم بود.