در دوره های مختلف زندگی انسان ها و در قرون مختلف، برخی از دانشمندان متدین کوشیده اند که در حوزه های مختلف علوم جدید متخصص شوند و زمینه های مشترک علم و دین را کشف کنند. این افراد با رغبت بسیار با فلاسفه و الهیون به گفت وگو نشسته و به درک مناسبی از موضع یک دیگر و نیز به اشتراکاتی دست یافته اند. از سوی دیگر عده ای از دانشمندان به عقل انسانی تاکید دارند و نقش دین را به مسائل اخلاقی محدود می کنند. این افراد مدعی هستند که علم با پیشرفت خود قادر است همه چیز راتوضیح دهد و هیچ نیاز در به میان کشیدن خداوند در امور نیست. دکتر مهدی گلشن ـ رییس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ـ در سال 1375 تعدادی سوال دربارۀ ابعاد مختلف رابطۀ علم و دین برای تعدادی از فیلسوفان، متکلمان و دانشمندان علوم تجربی در جهان غرب و جهان اسلام فرستاد. مجموعۀ حاضر حاوی پاسخ 62 تن از دانشمندانی است که عقیده دارند هم علم و هم دین جنبه های مهم زندگی انسان ها هستند و هیچ یک نباید فدای دیگری شود. برخی افراد پاسخ گو عبارت اند از: محمد کمال حسین، سرگی گریب، رضا داوری اردکانی، انور نسیم، جورج ال مورفی، و ابراهیم کالین. در هر مورد نخست دانشمند مورد نظر معرفی و سپس آثار، فعالیت ها و شغل وی بیان شده است.