مرگ و زندگی
در حال خواندن
0
خوانده‌ام
3
خواهم خواند
3
«مرگ و زندگی» منتخبی است از ادبیات پراکنده جان استن بک در قالب یک مجموعه داستان. به مانند سایر شاهکارهای استن بک مفاهیم به کار برده شده در این داستان ها برای مخاطب ملموس و درد آشناست. در «مولی مورگان» به عنوان شاخص ترین داستان این کتاب، نویسنده به جای مقدمه چینی برای فرار از دنیای پر از ستم و نابرابری، مخاطبین را به رویارویی با واقعیت دعوت می کند. در بخشی از این داستان می خوانیم: «یک بار پدر رفت و دیگر برنگشت، هیچ وقت پول نمی فرستاد و کاغذ هم نمی نوشت. اما این بار دیگر حسابی غیبش زد. تا دو سال منتظر شدند. بعد مادرشان گفت او باید مرده باشد. بچه ها از این فکر لرزیدند. اما باور نکردند. چون آدمی به خوبی و زیبایی پدرشان نمی شد که بمیرد...»
یادداشت‌های مرتبط به مرگ و زندگی
1402/03/01
جمله‌های کوتاه، خصوصا دیالوگ‌های اشتاین‌بک انگار سِحر می‌کند. تا می‌خوانی‌اش، دوست داری انگشتت را بگذاری لای کتاب و فکر کنی به هر کلمه‌اش. و دقیقا داستان اولش «مولی مورگان و پدرش» همین بود. ریتم تند و قصه سریع باعث می‌شد تا تمام نشدن داستان، زمینش نگذاری و از طرفی می‌خواستی به هر جمله‌اش هم فکر کنی! ولی دیگر داستان‌‌های مجموعه که منتخبی از رمان‌های بلندش بود را فقط می‌خواندم که تمام شود؛ به جز منتخب خوشه‌های خشم با عنوان «تدفین پدربزرگ» که معرکه بود.
با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش می‌شود.
15