یک نمایشنامه ی کوچک و روان بود در سه پرده 
 صحنه خیلی خوب و با جزئیات توصیف شده بود .
و داستان بیان روابط پیچیده ای بود ، بین زن و مردی که سال ها بعد از جدایی و ازدواج مجدد ، خیلی تصادفی  و ناگهانی هر دو در ماه عسل و در یک هتل و در اتاق های مجاور ، دوباره همدیگر را می‌بینند. 
و خودشان و همسران شان را دچار بهم پیچیدگی های رفتاری و عاطفی می‌کنند. 
داستان جالبی داشت ، بیان روابط و قصه‌ی بین افراد و به خصوص زوج ها و زندگی های خصوصی آنها همیشه برام جالب و وسوسه انگیز بوده و هست چون پر از تجربه های نگفتنی و مخفی ست که ممکنه در زندگی هامون پیش بیاد و حتی قابل استفاده باشه برامون .
خیلی لذت بردم از خواندنش هرچند که کوتاه بود .
        

          مدتی است که به صورت جدی نمایش نامه خوانی رو شروع کردم که بسیار دلچسب بوده برام.ازنظر نمایش نامه به نظر بنده  نشرقطره حرف اول رو میزنه بین ناشرهایی که ازشون  نمایش نامه خوندم.
زندگی‌های خصوصی، داستان عشق‌های نیمه‌کاره است. داستان سردرگمی و هوس‌های زودگذر. 
آماندا و الیوت زن وشوهری که بعداز ۳سال زندگی از یکدیگر جدا می‌شوند و ۵سال بعد هریک مجددا ازدواج می‌کند. دست‌برقضا، حین گذراندن ماه‌عسل با همسران جدیدشان دوباره دریک هتل ودر اتاقهای مجاور با یکدیگر رودررو می‌‌شوند و نسبت به هم احساس کشش و تعلق‌خاطر می‌کنند. 
این دو نفر مصداق زنان و مردانی هستند که در شناخت خود و درک نیازها و خواسته‌هایشان درمانده‌اند.
آماندا والیوت نماد افرادی هستند که با احساسات کنترل نشده  به خود ودیگران آسیب روحی می زنند.

گیرم نمی‌گیری دگر, زآشفته ی عشقت خبر
بر حال من گاهی نگر, با من سخن گاهی بگو
ای گل پی هر خس مرو, در خلوت هر کس مرو
گویی که دانم, پس مرو، گر آگه از راهی بگو