این کتاب برای کسانی است که به تازگی در امر خلاقیت و نوآوری شروع به فعالیت کرده‌اند. یادم می‌آید در دانشکدۀ الهیات نشستی برگزار می‌شد با عنوان پرورش خلاقیت و نوآوری. استادی برای ما انتخاب کرده بودند که با ترفند‌ها و تمریناتی،  ایده‌گاه ما را تحریک می‌کرد. جیمز وب یانگ نیز مانند همان استاد است، با این تفاوت که آموزه‌هایش را در قالب این کتاب کوچک انتشار داده است. کتابی که از بهترین راهنما‌هاست و می‌آموزد که ایده پردازی یک روند طولانی است نه یک اتفاق ساده و لحظه‌ای. او با تجربه‌هایی که دارد به ما می‌فهماند که ایده پردازی یک کشف شهودی یا یک دریافت ناگهانی است. در واقع یکسری تفکرات است که باید روی آنها فکر شود و دائم تکرار گردد. در فرهنگ ما بحث از الهامات به بشر بسیار به کار رفته اما نمی‌شود این الهامات را خلاقیت نام داد. آنها بلوغ در تفکر هستند. برن باخ بیان دارد که ایده پردازی همیشه تضمین شده نیست اما مال یانگ همواره هست. یانگ یکی از بزرگترین متفکران دارای نظریه درباره ایده و خلاقیت است. درست است که پایه و اساس علوم، تفکرِ خلاق و خوب است ولی این کافی نیست؛ این علوم باید دسته‌بندی شوند و هر از گاهی با آگاهی‌ها و روابط تازه تلفیق شوند. این کاری است که انیشتین به آن "خواست و شعور" لقب داد و آن را تنها راه رسیدن به دیدگاه‌های جدید دانست. 
یانگ، کتاب را با قابلیت اسرار آمیز بودن ایده شروع می کند. دریانوردان قدیم می‌گفتند در نقاطی که نقشه دریای بیکران را نشان می‌داد ناگهان یک منظرۀ زیبا بر روی سطح آب ظاهر می‌شد که آن را هاله‌ای سحرآمیز احاطه کرده بود آنها در واقع مذاب‌هایی بودند که به تازگی از عمق دریا به سطح آب آمده بودند. خلاقیت هم اینگونه است. ناگهان بر روی ذهن ظاهر می‌شوند و مانند همان حالت‌های سحرآمیز خود را نشان می‌دهند.
اگر فرض کنیم که دارای قدرت خلاقیت هستیم این سوال مطرح می‌شود که راه‌های توسعه و ارتقای آن چیست؟ در یادگیریِ هر هنر دو نکتۀ مهم وجود دارد: اصول و روش. در مورد هنر خلاقیت هم اینگونه است. در هنر خلاقیت این مهم است که تربیت ذهن در راهی قرار گیرد که دریابد چه روشی و چه اصولی لازمۀ ایجاد خلاقیت هستند. ذهن‌ها وقتی که به خلق ایده می‌پردازند به سطوح بسیاری تقسیم می‌شوند. بر روی این سطوح، هر واقعیت متشکل از مجموعه اطلاعات جداگانه است. بنای ذهنی (که در دیدن روابط ایده‌های متفاوت تواناست) در استفاده از این نشانه‌های جداگانه، موفقیت آمیز خواهد بود. در نتیجه، روش استفاده از ذهن که به دنبال روابط بین واقعیت‌ها می‌گردد، به خلق ایده‌های بسیاری در سطحی بالاتر منجر خواهد شد. این روش، ذهن را بارور می کند.
در یک جمع‌بندی مراحل ایده پردازی به این شکل آمده:
۱. جمع‌آوری مواد خام و اولیه
۲. کار بر روی این مواد خام
۳. کشف
۴. تولد ایده
۵. شکل دادن و نهایی کردن ایده