قشنگه
من این مدل تصویر گری رو نمیپسندم ولی بعضی ها دوست دارن
        

          داستان شوریدن موش‌های ستم‌کش بر حاکم ستمگر به رهبری بهادر، موش کوچک مهربان.
هرگز جای پویانمایی‌اش را نمی‌گیرد و -دقیقاً به همین دلیل که بر اساس پویانمایی نوشته شده- متن و تصویر با هم صددرصد مطابقت ندارند. اما مضمون زیبایی دارد و ترکیب عروسک‌ها با صحنه دیدنی از آب درآمده.
اگر پویانمایی‌اش را دیده باشید، خواندنش تجدید خاطره هم هست. برای من تجدید ملاقات با خود چهارده ساله‌ام که در معیت برادر بیست‌سالهٔ هنرمندِ -حالا- از دست‌رفته‌‌اش در یک عصر جمعه دلگیر زمستانی مهمان بهادر شد...
        

          مضمون : ظلم ستیزی، وحدت، یکدلی، و رحم کردن مردم بهم.
اگر جامعه پشت هم باشند هرکار از دستشان بر می آید و میتوانند حاکم ستمگر را نابود کنند. برایم تداعی کننده انقلاب خودمان بود.
تصویرگری قوی ای نداشت.
و نکته مثبت ضمیمه بودن سی دی داستان به کتاب بود.
که خودش یک جذابیت و  امتیاز بالاتر برای ترغیب کودک به خواندن و دیدنش است.
اما گمان میبرم کودک امروز خیلی با کتاب ارتباط برقرار نکند. چون تصاویر خاک خورده و بی رنگ و لعاب و فاقد جذابیت اند.