با وجود  حجم کم کتاب خیلی خوندنش برای من طول کشید،حدودا یک ماه! بارها وسوسه شدم فعلا رهاش کنم و داستان کوتاه بخونم یا ژانر رو عوض کنم و از استاپ مطالعاتی بیرون بیام. چون سیر داستان طوریه که مدام با فکر شخصیت اصلی اینور و اونور میرید و راجع به سطحی ترین و عمقی ترین مسائل زندگی هم صحبت میشه :) و من مدام میخواستم رنج نویسنده رو با تمام وجود و همزمان با خودش و تک تک کلماتش درک کنم :) 
اما الان که تموم شده از این تعلیق راضیم
صفحات انتهایی کتاب به شدت برام عمیق و در عین حال ناراحت کننده بود
تک تک جملات انتهایی رو با درد نویسنده همراه شدم و حتی باهاش گریه کردم:)
از این حجم قوی بودن در عین ضعف و تنهایی
از این حجم پختگی یه نوجوان 14 ساله
از این قطار ذهن تاریک و پیچ در پیچش
از همگی در حیرت و تعجبم
پیشنهادم اینه اگر مثل من اوایلش توی ذوقتون خورد تاب بیارید و پیش برید :)
          

            اگه این کتاب توی لیست خریدتون هست، قبل از خرید حتما چند صفحه ی اول داستان رو مطالعه کنید بعدش بخرید. این کتاب به شدت امکان داره سلیقه‌ی همه نباشه. داستانش به شدت متفاوت هست ، ایده‌ش خیلی قشنگه و پایان عجیبی داره.

راوی داستان یه دختر دبیرستانی‌ هست به نام «گالا» که از هر دری حرف میزنه. این دختر توی یه خانواده‌ پر جمعیت به دنیا اومده و به شدت حرف‌هایی داره برای گفتن.
وقتی داشتم کتاب رو میخوندم اعصابم رو بهم میریخت چون راوی نمیذاره تو یه چیزی رو مجسم کنی، واسش تصویرسازی کنی و از این داستانا. ذهنت باید آماده باشه که بعد از دوتا پاراگراف یه تصویرسازی جدید به وجود بیاری و گاها بعد از دو خط. یه جورایی حس بودن توی ذهن خودم رو بهم میداد و وقتی داشتم درباره‌ش با یه مشتری حرف میزدم اون هم دقیقا همین نظر رو داشت و میگفت خیلی شبیه دوران نوجوانی خودش بود که باهاش موافقم. همین مشتری سیبیلو جمله ی جالبی هم گفت که برای تکمیل این ریویو ازش استفاده میکنم؛
«بعضی قسمت‌هاش رو که میخوندم انگار چاقو فرو میکردم توی دلم و ضربه ی آخر دیگه چاقو نبود ساطوری خوردم کرد.»
          

            کتاب رو خودندم فقط که تموم بشه 😁 
خیلی از این شاخه به اون شاخه می پرید و با این کار حوصله خواننده سر می‌رفت . پایان کاملا بازی داشت . 
و اینکه داستان درباره یک دختر غمگین بود که حتی خودش هم از خودش متنفر بود . اما به نظرم داستان قوی ای از نظر محتوا نبود