نه نشد! وقتی به شخصیت پردازی های  اقای کرمیار در کتاب های دیگه نگاه کنیم: بدران دشت های سوزان ، امام رضا(ع) در حریم ، عبد الله بن عمیر کلبی نامیرا ، میبینم که چقدر شخصیت پردازی این کتاب با کتاب های قبلی تفاوت دارد. سیر داستان؛ راستش متوسطه و کشش اون چنانی نداشت. هرچه به اواخر کتاب نزدیک میشدیم بسیار سریع تر  اتفاقات رخ میداد و به نظرم احساس هایی که می باید شخصیت ها در موقع رخداد ها میداشتند  به هیچ وجه روی نداد.
          

            وقتی نامش را روی کتاب دیدم، تنها چیزی که در ذهنم گذشت : نویسنده نامیرا است.
به همین دلیلی خریدمش و البته اینکه تخفیف خورده بود هم بی‌اثر نبود.

هرچند نسبتا رمان خوبی بود، ولی نامیرا انتظارم را بالا برده بود.