داستانی عاشقانه در دل همدان قدیم. عاشقی دو نوجوان یکی مسلمان زاده یکی ارمنی زاده. شخصیت های داستان عمق نمی گیرند. معشوق داستان که دختری ارمنی است کل رفتارهایش خوب و مثبت است و همین او را تک بعدی کرده. دیگر شخصیت های داستان هم همین طوری هستند. مثل پدر مست راوی، یا دوست یهودی دختر. تنها مادربزرگ راوی که شخصیتی فرعی است این گونه نیست و همچنین دوست راوی با درجه کمتر. توصیف فضای شهر همدان در حد متوسط است. نویسنده نام خیابان بوعلی، سینما و ...را آورده بدون آن که توصیفی کامل و جامع از آن ها کند البته در توصیف کوچه‌ی محل زندگی راوی که همان کوچه فرنگی‌ها باشد خوب عمل کرده.  پایان بندی آن هم خیلی سرسری بود. بیان احساسات راوی خوب بود. همچنین اشاره به اقلیت‌های دینی همدان که امروز  تعدادشان به انگشتان دو دست هم نمی‌رسد. و همچنین سرمای قدیم همدان و برف‌های زیادی که می‌باریده . کتاب کم حجم است و در واقع می توان آن را نوولا و جزو کتاب‌های عامه پسند قرار داد. من که خودم با تم عاشقانۀ آن حال کردم. در پایان اینکه همدان پرچمش بالاست هر کتابی در مورد آن ارزش یک بار خواندن دارد.