رمانِ مردِ زیرزمینی را شاهکارِ میک جکسون (1960) دانسته اند، اثری که او را به عنوانِ یک نویسنده صاحب ‏سبک انگلیسی مطرح کرد و باعث شد نامزدِ جوایزِ بسیار مهمی از جمله من بوکر شود. این رمان که نخستین ‏بار در سالِ 1997 منتشر شد، داستانی است با چند راوی، راویانی که قصه خود را به شکلِ روزنوشته ساخته اند.. قهرمانِ اصلی رمان یک نجیب زاده ویکتوریایی است. این نجیب زاده قدرتمند که املاک فراوانی دارد و بر جهانِ خود مسلط است، تصمیم می گیرد تونل هایی عظیم زیرِ املاک و زمین هایش حفر کند. تونل هایی که به ‏راحتی کالسکه از داخل شان عبور می کند و تمامِ منطقه را از زیرِ زمین به هم پیوند می دهند. این تونل ها کم کم هویتِ او را تغییر می دهند و اتفاق هایی رقم می زنند آمیخته با نوعی تلخیِ طنزآلود. نوعی دگردیسیِ عمیق.در این مسیر است که انواع آدم ها قصه های خودشان را می گویند. پیش از این رمان، نشر چشمه کتاب تارک دنیا مورد نیاز است را از این نویسنده منتشر کرده که شاملِ ده داستان است. مرد زیرزمینی چشم اندازی دیگر است از نگاهِ خاصِ او به آدم ها، آدم هایی که در آستانه ی جنون اند.