عاشقانه‌های ناظم حکمت از ۱۹۳۷ تا ۱۹۶۰.
خودش در پیشگفتار چنین می‌گوید:
«من .... در شعر از عشق، صلح، انقلاب، زندگی، شادی، اندوه، امید و ناامیدی سخن می‌گویم. می‌خواهم هرآنچه که ویژه‌ی انسان است، ویژه‌ی شعر من نیز باشد.»