بنا به ضرورتی یک بار دیگر توفیق شد یکی از آثار آقای میرکیانی را بخوانم.
از ایشان تن تن و سندباد معروف را خوانده ام. که به نظرم کتاب خوبی بود برای همان سال ۷۲ نهایتا تا ۸۲. ولی روی سن آوردنش در سال ۹۰ چندان منطقی نبود.  هر چند فروش داشت، هر چند بچه ها خواندند، و سر و صدایی به پا شد ولی چه تاثیری در ذهن خوانندگانش گذاشت خدا میداند. 
ولی باز دم استاد گرم بابت بازنمایی این تقابل تمدنی در قالب داستان.

یک کتاب کمتر شناخته شده از ایشان را هم خوانده ام به نام دلاوران قلعه خورشید که بسیار دوستش داشتم و دارم. ۵۰ ۶۰ صفحه می روید به دوران حمله هولناک مغول. عالی است این کار. یکی از بهترین کارهای تاریخی ایرانی است که خواندم. غنی و پرمغز با پیامی که تا مغز استخوان فرو میرود در ذهن نوجوان. 

بگذریم...
  برویم سراغ سه گانه دشت مرموز.
 اول این را عرض کنم که این سه گانه واقعا مرموز است. هرچقدر از روی توضیحات و طرح جلد تلاش کردم تا متوجه شوم جلد اول این سه گانه کدام است، نفهمیدم. نهایتا همین جلد بازی بازها را برداشتم که گویا جلد آخر سه گانه بوده است. 
داستان در مورد یک دشت مملو از دسته‌های خرگوش، روباه، موش، کلاغ و چند تایی باز شکاری است که تحت سیطره دیوی بدسیرت قرار دارد.
در این جلد قرار است بازهای شکاری کلکی سوار کنند تا خرگوش‌ها در شناخت دوست و دشمن دچار خطای محاسباتی شوند. (البته اگر بنده درست فهمیده باشم)

ابتدای کتاب نوشته شده رمان برای نوجوانان. و از همین جا درگیری بنده با کتاب آغاز شد و تا پایان پیش رفت. اولا کدام رده سنی نوجوان مد نظر ناشر و نویسنده بوده است. دوره اول متوسطه، دوره دوم. بعد این تصویرسازی‌ها چطور میخواهد نظر یک نوجوان (متوسطه اولی) را جلب کند.  
مشکل اساسی به نظرم یک جا بود:
شخصیت‌ها، اسامی، نمادها و تصویرسازی‌های کتاب در حد دوره دوم دبستان است، اما سبک روایی در حد فیلم knives out. 
اتفاقی که فارغ از تلاش‌های مروجین و مبلغین می افتد به نظرم این است: 

مخاطبی که با طرح جلد و عناصر اولیه کتاب جذب آن شود توان درک پیچیدگی‌های روایی آن را ندارد. 
و مخاطبی که سبک روایت کتاب برایش جذاب است بدلیل بسته بندی کتاب جذب آن نمی شود.