کتاب حاضر از سری کتاب های «صد سال شعر فارسی» است که به معرفی عماد خراسانی و گزیدة شعرهای او اختصاص داده شده است. عماد خراسانی در سال 1300 ش در مشهد متولد شد. غزل های چشمگیر او در ذهن و حافظة شعردوستان و مخاطبان خاصّ و عام ادبیات جای دارد. بسیار چشمگیر است. ریشة غزل عماد را باید در سنّت غزل سرایی پیشینیان جست. عماد تعلّقات و خویشتنِ خویش را صادقانه در ساختار سنتی عرضه کرده است؛ بنابراین در لحن و لهجة غزل عماد، هیچ گونه تکلّف و تصنّعی در گرایش به شیوة پیشینیان دیده نمی شود؛ و صد البته این گرایش، تقلید کار گذشتگان نیز محسوب نمی شود. شعرهای عماد خراسانی که در کتاب حاضر، ارائه شده در قالب های غزل، مثنوی، قصیده، قطعه، رباعی و... است. برخی از عنوان های این سروده ها عبارت اند از: کوی بی نشان؛ آهنگ جنون؛ قصّة عشق؛ بی دوست؛ جهان را بی تو رنگی نیست؛ چو غم زیاد شود؛ گل همیشه بهار؛ نشانی؛ گوهر یکتا؛ شباهنگ؛ حسرت؛ یادگار دوست؛ یک آسمان ستاره؛ شبی بر فراز خیام؛ دردسر بود عمرم؛ قهر و بی تو.