کتاب یک پرونده ی کهنه - نقد و نظرات دربارۀ کتاب یک پرونده ی کهنه

پنج نفر بودند: یک سرهنگ ستاد، یک سرگرد فراری، یک سروان اخراجی و دو نفر شخصی. دور یک میز گرد قدیمی با چند صندلی لهستانی و یک چراغ سقفی حبابدار که نور اندکی به اتاق می پاشید. پرده ها را کشیده بودند. نمی دانستند که بیرون برف ریزی شروع به باریدن کرده. زمستان سختی بود. دایم برف می بارید. همه جا یخ زده بود، حتی شاخه های درختان یخ زده بودند و از آن ها قندیل های بلورین آویزان بود. هرشب چند پرنده یخ می زدند وزیر شاخه ها می افتادند، اما کسی به آن ها نگاه نمی کرد... .

ادبیات ایران رمان ادبیات داستانی

فکر کنم بهتر است همین اول تکلیف خوانده این یادداشت را روشن کنم و بگویم که رمان « یک پرونده کهنه » نوشته آقای رضا جولایی نویسنده خوب و صاحب سبک معاصر را دوست داشتم و از خواندنش هم خیلی لذّت بردم و هم به اطلاعات تاریخی و هم آگاهی های خودم اضافه شد. داستان وقایع این کتاب در تهران سال ۱۳۲۶ می گذرد ، همان سالی که محمد مسعود ترور شد و مصادف با اوج فعالیت ها و محبوبیت حزب توده بوده است و از زبان سوم شخص محدود به ذهن کاراکترهای داستان روایت می شود و سبک معمایی و پلیسی دارد. نویسنده تمام تلاشش را جهت کاویدن ذهنیت ها و دلمشغولی های آدم های داستانش می کند و اینکه آیا آنها واقعا نیتی آرمان خواهانه دارند ؟؟؟ ( سوالی که یافتن پاسخش در مورد همه جنبش ها بی شک روشگرانه هست ) جولایی علاقه خاصی در کنکاش در تاریخ و آمیختن شخصیت های واقعی تاریخی معاصر و گاهاً افراد خیالی با هم برای روایت تاریخ و وقایع آن دارد .( با او بدون خستگی و با هیجان تاریخ را مرور می کنیم و عبرت می گیریم ) رضا جولایی همیشه هم مخاطب خاص و هم مخاطب عام رُمان هایش را راضی می کند. او در جایی در پاسخ به این علاقه می گوید : « ما همچنان در همان دوران تاریخی داریم درجا می زنیم ، آن دوره منفک از روزگار ما نیست و نگرش ما به جهان هنوز شبیه آن دوران است . » نمی خواهم مطلب را بیشتر از این طولانی کنم اما خواندن این کتاب را اگر به کتاب های تاریخی و معاصر علاقه مند هستید و هم به دنبال داستان خوب و خوش روایت و تامل برانگیز هستید و هم به دنبال روایت های کمتر شنیده شده هستید حتما خواندن این کتاب را توصیه می کنم.