Gallant

Gallant

Gallant

2.7
3 نفر |
1 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

3

خواهم خواند

0

Everything casts a shadow. Even the world we live in. And as with every shadow, there is a place where it must touch. A seam, where the shadow meets its source.Olivia Prior has grown up in Merilance School for girls, and all she has of her past is her mother’s journal—which seems to unravel into madness. Then, a letter invites Olivia to come home—to Gallant. Yet when Olivia arrives, no one is expecting her. But Olivia is not about to leave the first place that feels like home, it doesn’t matter if her cousin Matthew is hostile or if she sees half-formed ghouls haunting the hallways.Olivia knows that Gallant is hiding secrets, and she is determined to uncover them. When she crosses a ruined wall at just the right moment, Olivia finds herself in a place that is Gallant—but not. The manor is crumbling, the ghouls are solid, and a mysterious figure rules over all. Now Olivia sees what has unraveled generations of her family, and where her father may have come from.Olivia has always wanted to belong somewhere, but will she take her place as a Prior, protecting our world against the Master of the House? Or will she take her place beside him?

یادداشت‌های مرتبط به Gallant

          بیشتر ۳.۵ ستاره

ویکتوریا شوآب استاد خلق دنیاهای فانتزی جذابه، شخصیتایی که نسبت به داستانای فانتزی دیگه خیلی متفاوتن.
الیویا شخصیت اول داستان، یه دختر لال هست و من خیلی اینو دوست داشتم. تا به حال همچین شخصیتی تو هیچ کتابی ندیده بودم. فکر کنید ویکتوریا شوآب کتابی نوشته که شخصیت اولش عملا ۴ تا جمله گفته و تمام داستان رو با دیده ها و افکار الیویا جلو می‌بره.
سبک نوشتاری ویکتوریا شوآب یکی دیگه از دلایلیه که همیشه کتاباشو میخونم. انتخاب جمله ها و حتی کلمه ها خیلی دقیقه و باعث میشه به راحتی بشه با فضا و کاراکترا ارتباط برقرار کرد. 
جمله هایی که نوشته بود کاملا متناسب با حس داستان بودن، ترس و ناامیدی و درموندگی و عشق رو کاملا منتقل میکنن.
یکی دیگه از نقاط قوتش تصاویرش بود که خالقش عالی بود و حس میکنم کاملا همونی که باید رو به تصویر کشیده بود.
تنها انتقادم اینه که یه چیزهایی نیاز به توضیح داشتن. مثلا چرا خانواده پرایر برای این خونه انتخاب شده بودن و یه سری سوالای دیگه که اگه بنویسم داستان لو می‌ره.
در کل دوستش داشتم و به نظرم خوبه که بخونیدش.
        

3