اما در یک تبویب موضوعی کلان تر می توان این نوشته ها را در سه بخش مقالات نظری، یادداشت ها و شطحیات ادبی تقسیم کرد. رویایی در این کتاب هم از کلمه و حرف و زبان شعر سخن به میان می آورد و هم از سید علی صالحی و نیما یوشیج و حافظ شیرازی.«چهره پنهان حرف» همان گونه که از نامش پیداست نوعی رفتار زبانی با حرف و کلمه است. اما در همه نوشته های منثور رویایی رفتار زبانی یکسانی وجود ندارد. در شطحیات به اقتضای موضوع، زبان شناور است و مبنایی برای استناد ادبی نیست. در یادداشت ها، خاطرات ادبی مرور می شود ولی در نوشته های انتقادی نویسنده به عنوان منتقد حضور فعالی در متن دارد.رویایی، شاعر است و شعر را با نثر تبیین و تفسیر می کند. کوشش او در فهم درست شعر ستودنی است. از این رو نوشته های منثور رویایی هم مانند شعر او خواندنی است. تاکنون آثار منثور او شامل نقد ها، یادداشت ها، مقالات، خاطرات، شطحیات وگفت وگوها در کتاب های «هلاک عقل به وقت اندیشیدن»، «از سکوی سرخ (مسایل شعر)» و «عبارت از چیست؟ (از سکوی سرخ 2)» چاپ شده است. به تازگی کتاب «چهره پنهان حرف» شامل نوشته های منثور رویایی از سوی انتشارات نگاه منتشر شد که مشتمل بر نوشته های او در سالیان مختلف از دهه 50 تاکنون است.کتاب «چهره پنهان حرف» شامل ده بخش و یک موخره است که موخره را افشین دشتی نوشته است. اما در یک تبویب موضوعی کلان تر می توان این نوشته ها را در سه بخش مقالات نظری، یادداشت ها و شطحیات ادبی تقسیم کرد. رویایی در این کتاب هم از کلمه و حرف و زبان شعر سخن به میان می آورد و هم از سید علی صالحی و نیما یوشیج و حافظ شیرازی.«چهره پنهان حرف» همان گونه که از نامش پیداست نوعی رفتار زبانی با حرف و کلمه است. اما در همه نوشته های منثور رویایی رفتار زبانی یکسانی وجود ندارد. در شطحیات به اقتضای موضوع، زبان شناور است و مبنایی برای استناد ادبی نیست. در یادداشت ها، خاطرات ادبی مرور می شود ولی در نوشته های انتقادی نویسنده به عنوان منتقد حضور فعالی در متن دارد.بی تردید رویایی در بین منتقدان معاصر از ادراک شاعرانه و دریافت هنرمندانه خوبی برخوردار است. او همواره چند گام جلوتر ازدیگر منتقدان در باره شعر سخن می گوید. به عنوان نمونه درباره اهمیت شعر حافظ مقالات و کتاب های زیادی نوشته شده است اما رویایی زیباترین تحلیل را سال ها قبل به دست داده است. او در سال 1353، هستی حافظ را مدیون زبانش می داند. در اولین مقاله کتاب «چهره پنهان حرف» آمده است:هستی حافظ سهمی از زبان داشت یا خود دخالت در زبان بود. می بینیم از یک سو زبان، مرگ حافظ را حیات می دهد و از سویی آن زبان، خود را در مرگ او حفظ می کند و نگاه می دارد. ص 12 و 13 درک این نکته که شعرحافظ با زبان او گره خورده است، سخنی است که در دهه اخیر برخی از منتقدان به آن اشاره کرده اند حال آنکه رویایی در دهه 50 به این حقیقت دست یافته بود. پس بیراهه نخواهد بود اگر رویایی را منتقدی پیشرو در میان شاعران نوآور بنامیم. منتقدی که به درک تازه ای از شعرفارسی دست یافته بود.