The Traveler, the Tower, and the Worm: The Reader as Metaphor

The Traveler, the Tower, and the Worm: The Reader as Metaphor

The Traveler, the Tower, and the Worm: The Reader as Metaphor

3.2
6 نفر |
3 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

2

خوانده‌ام

6

خواهم خواند

20

As far as one can tell, human beings are the only species for which the world seems made up of stories, Alberto Manguel writes. We read the book of the world in many we may be travelers, advancing through its pages like pilgrims heading toward enlightenment. We may be recluses, withdrawing through our reading into our own ivory towers. Or we may devour our books like burrowing worms, not to benefit from the wisdom they contain but merely to stuff ourselves with countless words. With consummate grace and extraordinary breadth, the best-selling author of A History of Reading and The Library at Night considers the chain of metaphors that have described readers and their relationships to the text-that-is-the-world over a span of four millennia. In figures as familiar and diverse as the book-addled Don Quixote and the pilgrim Dante who carries us through the depths of hell up to the brilliance of heaven, as well as Prince Hamlet paralyzed by his learning, and Emma Bovary who mistakes what she has read for the life she might one day lead, Manguel charts the ways in which literary characters and their interpretations reflect both shifting attitudes toward readers and reading, and certain recurrent notions on the role of the "We are reading creatures. We ingest words, we are made of words. . . . It is through words that we identify our reality and by means of words that we ourselves are identified."

بریدۀ کتاب‌های مرتبط به The Traveler, the Tower, and the Worm: The Reader as Metaphor

نمایش همه

یادداشت‌های مرتبط به The Traveler, the Tower, and the Worm: The Reader as Metaphor

            کتاب مسافر برج کرم با زاویه دید جالبی به برسی خواندن کتاب میپردازه در ظاهر به 3 نوع مطالعه و مطالعه کننده رو در نظر گرفته اما اگه عمیق تر بشیم می‌بینیم نه تنها در نوع بلکه به بررسی تغییر هر کدام از این دسته ها در طول زمان هم پرداخته به این صورت که زمان چطوری تونسته هر کدوم از این استعاره ها رو درون خودش تغییر بده
خود کتاب یه سفره بین کتاب های مختلف، نویسنده ها و شخصیت هاشون که بازه بزرگی رو هم شامل میشه از قرون وسطی تا مدرنیته از بین‌النهرین تا یونان و رم و... در مورد خود استعاره ها یه بخشی از متن کتاب اینقدر خوب بیان کرده که خودشو پایین بیارم بهتر از اینه که خودم بیان کنم:
جوامع از هر استعاره اصلی ای سلسله استعاره ها را به وجود می آورند جهان به مثابه کتاب با زندگی به منزلهٔ سفر پیوند مییابد و از اینجا خواننده به مسافری بدل میگردد که اوراق کتاب را می پیماید ولی گاه مسافر در این سفر به مکان و ساکنان آن توجهی ندارد و میشود گفت که فقط از مأمنی به مامن دیگر می رود؛ بنابراین عمل خواندن محدود به مکانی میشود که مسافر در آنجا از عالم کناره میگیرد - عوض آنکه در جهان زندگی کند. استعاره توراتي برج که بر پاکدامنی و بکارت اشاره دارد و در غزل غزل های سلیمان و مواد تصویری قرون وسطا در مورد عروس و مریم باکره به کار می رود، سده ها بعد به برج عاج خواننده استحاله می یابد که حامل معانی منفی ناظر بر انفعال و بی علاقگی به مسائل اجتماعی، نقطه مقابل خواننده مسافر، است. استعاره مسافر تحول می یابد و درنهایت زائر متون مثل همه موجودات ،فانی طعمه کرم مرگ میشود - استعاره ای خوفناک از آفتی کوچک که اوراق کتابها را میجود و کاغذ و جوهر را می بلعد. این استعاره مجدداً ظاهر می گردد و درست همان طور که کرم خواننده مسافر را می بلعد، خواننده مسافر (گاهی) کتاب ها را می بلعد، نه برای آنکه از معرفتی که در آنها مندرج است (و زندگی به نمایش میگذارد بهره ای ببرد بلکه تنها به این منظور که از کلمات پُر شود و در نتیجه همان کار مرگ را تکرار کند. از این رو چون خواننده مثل کرم موش یا موش سیاه است - موجودی است که برای او کتاب و زندگی نه غذا بلکه خوراک به حساب می آید مورد تمسخر قرار میگیرد.
متن کتاب سنگین بود یه مقدار ولی جذابیت برای سلیقه من رو حداقل داشت