امام علی (ع): پس از سلامتی، خنده بهترین نعمت است.
مگر می‌شود بدون دلیل خندید؟ دکتر کاتاریا بنیانگذار باشگاه جهانی خنده، دلایل قانع کننده‌ای می‌آورد و فلسفۀ بدون دلیل خندیدن را به خوبی در کتاب توضیح می‌دهد. زندگی با همۀ فراز و نشیب‌هایش تجربه‌ای بی‌همتا، شگفت و راز آلود است. هر لحظه رویدادی تازه از راه می‌رسد؛ می‌توان به این رویدادها با اندوه و دل‌نگرانی واکنش نشان داد یا با شعف و شادمانی. همه چیز به خود ما بستگی دارد. پیشینۀ خنده به آغاز پیدایش انسان باز می‌گردد و قرن‌هاست که انسان به منافع آن پی برده است. همه از مدت‌ها پیش می‌دانستند خندیدن برای سلامتی مفید است و در انسان آرامش ایجاد می‌کند اما منافع خنده از نظر علمی به تازگی اثبات شده. دانشمندان به این نتیجه رسیدند که خنده، هم ارزش پیشگیری دارد هم درمان. اما متاسفانه شرایط امروز خندیدن را از یاد مردم برده. طبق پژوهش‌های دکتر میشل تیتز، روانشناس آلمانی، در دهه ۱۹۵۰ مردم به طور میانگین ۱۸ دقیقه در روز می‌خندیدند در حالی که امروز با وجود بهتر شدن کیفیت زندگی، در هر روز بیش از شش دقیقه نمی‌خندند. کودکان قادرند روزی ۳۰۰ تا ۴۰۰ بار بخندند اما در بزرگسالی این میزان به ۱۵ بار در روز کاهش می‌یابد. زیرا کودکان برای خندیدن هیچ شرط و شروطی قائل نیستند. آنان به این دلیل می‌خندند که می‌خواهند بخندند و شادی کنند اما وقتی قدم در بزرگسالی می‌گذارند، برای خندیدن و شادی کردن شرط و شروطی تعیین می‌کنند:...اگر فلان چیز را به دست آورم خواهم خندید، اگر شغل دلخواهم را پیدا کنم شادی خواهم کرد... .
در نتیجۀ جدی بودن و سخت‌گیری بیش از حد، حس شوخ طبعی ما روز به روز در حال افول است. هرچند شوخ طبعی پدیده‌ای ذهنی و انتزاعی است اما برای خندیدن کافی نیست. چیزهایی که سی سال پیش از ته دل به آن می‌خندیدیم امروز فقط لبخندی کمرنگ را بر لبان ما جاری می‌سازند. مثلاً فیلم‌هایی مثل نقطه چین، سیب خنده، پاورچین و... در زمان خود خنده دار و باب میل مخاطب بوده اما اکنون جذابیت آن موقع را ندارد. لطیفه گفتن هم نمی‌تواند هر روز ما را به خندیدن وادار کند. پس چگونه بخندیم و چه کسی ما را خواهد خنداند؟ دکتر کاتاریا برای نخستین بار شیوۀ نوینی را برای خندیدن ابداع کرده است. بر اساس آن افراد در قالب یک گروه گردهم می‌آیند و با بکارگیری تکنیک‌های "یوگای خنده"، می‌خندند. همه می‌توانند در این جلسۀ خنده درمانیِ گروهی شرکت کنند. این جلسه بدون گفتن لطیفه پیش می‌رود. اگر به پژوهش‌هایی که در حوزه علم پزشکی انجام گرفته رجوع کنیم با مدارک بسیاری روبرو می‌شویم که ثابت می‌کند وقتی کسی به خندیدن و شاد بودن وانمود می‌کند بدن او مواد شیمیایی شادی آفرین از خود تولید می‌کند. بدن ما قادر به تشخیص فرق بین فکر کردن درباره انجام یک عمل و انجام دادنِ واقعیِ آن عمل نیست بنابراین منشاء خنده هرچه باشد تغییرات فیزیولوژیکی یکسانی در بدن ایجاد می‌کند.
خنده فقط برای تفریح و سرگرمی نیست خنده باید در طرز رفتار ما با دیگران نمود پیدا کند. امروز زندگی بسیار پر استرس است و این موجب افزایش بسیاری از بیماری‌ها شده. به قول دکتر کاتاریا، طبیب حاذقی چون خنده می‌تواند از راه تقویت دستگاه ایمنی بدن که مهمترین نقش را در پیشگیری از بیماری‌ها به عهده دارد، ما را از پرداخت هزینه‌های سنگین معالجه های پزشکی نجات دهد.