یک بار از بابا پرسیدم، این کتاب خاطرات جنگی که می‌خونی، خوبن؟
گفت: آره ولی یک شکل‌اند و انگار همه یه حرفی رو می‌زنند.
کتاب جالبی بود، اینکه ایا اون چیزی که امروزه به عنوان (خاطره، زندگی‌نامه و…) شهدا ازشون یاد می‌شه واقعا اگر خود شهید زنده بود، یا خود رزمنده همون موقع می‌خوندشون یکی بودند؟!
نیاز به تامل داره.
        

          آقای مظاهری در سه مقاله به نقد روایت جنگ و البته بیشتر روایت شخصیت های جنگ پرداختند. 
مقاله اول نقد خاطرات افراد موثر در جنگبا اشاره به کتاب (دا) که با اکثر نکات ایشون موافق بودم.
مقاله دوم نقد زیاده نویسی خاطرات جنگ بعد از جنگ
و در آخر فانتزی های زندگی با شهدا که متأثر از روایت های غلط از شهدا بوده.
با نقد های این کتاب بیشتر از کتاب ( شخم در مزرعه) موافق بودم. 
        

          کتاب متشکل از سه مقاله است که پیش‌تر نیز چاپ شده بوده است؛ ۱. سودای تماشای فیل(ها)، ۲. خطر سقوط بهمن و ۳. زندگی با ارواح.
در این مقالات مولف در تلاش است تا چرایی گسترش روزافزون چاپ کتاب‌هایی که در حوزه دفاع مقدس منتشر می‌شوند را بررسی کند. از سوی دیگر دغدغه‌ی او توجه پیامدها و تبعاتی است که انتشار بدون دقت این کتاب‌ها دارد.
همچنین بین کتاب‌هایی که خاطره‌نگاری و خاطره‌نویسی هستند با کتاب‌هایی که به‌درستی می‌توان آن‌ها را «تاریخ شفاهی» دانست، وجه تمایز قائل می‌شود و تذکر می‌دهد که کتاب‌های بسیاری تحت عنوان تاریخ شفاهی منتشر شده است که نهایتاً جمع‌آوری خاطرات است و شاخص‌های لازم برای کتاب تاریخ بودن را ندارند.
در کل برای کسانی که به ادبیات حوزه‌ی دفاع مقدس و تاریخ شفاهی جنگ علاقه‌مند هستند، مفید است. احتمالا مقالات را در اینترنت به‌صورت مجزا می‌شود جست‌وجو کرد.
        

          مطالعه این کتاب در تاریخ 1397/02/25 به پایان رسیده است.