:
آندری مکین (1957) نویسنده­ای است با تجربه­های زیستی بسیار
عجیب و تلخ. او که در سیبری به دنیا آمده و در اتحاد جماهیر شوروی
رشد کرده بود، شیفته­ی ادبیات و زبان فرانسه بود. مکین در هجرتی
عجیب از پشت مرزهای شوروی خود را به فرانسه رساند و بعد سال­ها
توانست خود را به عنوان نویسنده تثبیت کند و برای رمان
وصیت­نامه­ی فرانسوی جایزه­ی کنکور را نیز به دست آورد. او در
داستان­های کتاب عشق­های زودگذر ماندگار روایت­هایی نوشته از
مهم­ترین عنصر تشکیل­دهند­ه­ی زندگی­­اش یعنی تناقض زیستن در
 دوران شوروی. داستان­ها که به نوعی تکمیل­کننده­ی همدیگر هستند
شخصیت­هایی را روایت می­کنند که در زندگی خود با اندوه­ها، ماجراها
و عشق­های خاصی رو­به­رو شده­اند، زمان بر آن­ها گذشته و حالا روایتی
از ایشان باقی مانده که مملو از تناقض­ها و دوگانگی­هاست، امری که
خود مکین نیز به آن گرفتار بوده به­خاطر نوع زندگی خاصش؛ از طرفی
روسی و از سویی فرانسوی شده. به همین خاطر این داستان­نویس
درخشان مخاطب خود را با روایت­هایی رو­به­رو می­کند که در آن­ها
احساس تلف شدن هویت و زندگی به چشم می­آیند. داستان­هایی
جذاب و بدیع که نمایان­گر قدرت اوست در ساختن جزئیات شخصیت.
مکین در فرانسه زندگی می­کند و دو سال پیش نیز به عشویت آکادمی
فرانسه درآمد.