"معرفت شناسی" نوشته ی "منصور شمس" کتابی است که در چهارصد و هشتاد صفحه، مهم ترین مفاهیم مربوط به آن را شرح می دهد. "معرفت شناسی" حوزه ای از فلسفه است که هدف آن شناسایی موارد واقعی معرفت یا تفکیک باورهای واقعی از باورهای غیر واقعی است. موضوع آن معرفت بشری است ، اگرچه الزاما به آن محدود نمی شود. با این حال ، این درست نیست که یک باور واقعی باید حتما درست باشد و یک باور غلط باید الزاما غیرواقعی باشد. باورهای خاصی وجود دارد که نمی توان آنها را اثبات کرد ، مانند اعتقادی مبنی بر تجسم دوباره روح هر انسانی در این دنیا با بدن یک انسان دیگر پس از مرگ او. ترجیح عقاید بر یکدیگر یکی دیگر از اهداف "معرفت شناسی" است. اما چگونه و بر چه اساسی ما یک باور را بر دیگری ارجح می دانیم؟ معیارهای عقلانیت توسط چندین متفکر ارائه شده است. کلمه ی "عقلانیت" به خودی خود مبهم است و خواننده با این روش، هم از ابهام زدایی این صفت و هم از دیگر معیارهای موجود در این کتاب برخوردار است. سوال اصلی "معرفت شناسی" چیست؟ "منصور شمس" در کتاب پیش رو چیستی معرفت، منابع آن، سازمان معرفتی و دانسته های ما، مرزهای ادراک آدمی و محدودیت هایش، ساز و کارهای کسب معرفت و اینکه چه چیزهایی را باید باور کنیم را مورد بررسی دقیق قرار می دهد. علاوه بر این "معرفت شناسی" از "منصور شمس"، تجزیه و تحلیل فلسفی ، فلسفه ی تحلیلی و پیوند آن ها با "معرفت شناسی" را از نظر فنی و به شکلی آسان توضیح می دهد.