فکر می‌کنم تعریف کردن از آثار علیرضا آذر راحت نباشه. اگر نظرت منفیه که خب راحت می‌تونی انتقاد کنی و بری جزو خیل بزرگ منتقدینش؛ ولی اگر نظرت مثبت باشه، فقط و فقط می‌تونی بگی قشنگ بود و منِ نوعی لذت بردم؛ اینکه بخوای برای کسی تعریف کنی چرا به دلت نشسته یا چرا باهاش حال کردی، صندوقچه‌ی زخم‌ها و دردهات رو باز می‌کنه جلو بقیه.
پس منم به این اکتفا می‌کنم که بگم قشنگ بود و لذت بردم...
        

          سبک خاص علیرضا آذر توی ترانه سرایی توی این کتاب از بقیه کتاب‌هاش ملموس‌تره!