کریستیان بوبن که از چهره های سرشناس ادبیات معاصر فرانسه است، در این کتاب کوشیده است تا با دیدی عمیق و زبانی ادیبانه به تفسیر زندگی فرانچسکوی قدیس بپردازد. این قدیس مشهور ایتالیایی که یکی از بزرگترین فرقه های مذهب کاتولیک را پدید آورد و پایه گذار نوعی مشرب عرفانی در آیین مسیحیت شد، پیام آور عشقی الهام گرفته از احساس عاطفی مادر نسبت به فرزند بود. چرا که تنها صورت حقیقی عشق را نهفته در این احساس می دید و بر آن بود تا آدمیان و حیوانات و نباتات و جمادات را جملگی از این عشق حقیقی بهره مند سازد. در این باره در فصل مربوط به کودکی فرانچسکو در کتاب حاضر چنین می خوانیم: «فرانچسکوی کوچولو که این زمان صورتش را به شیر و اشک آلوده است، از آن روی در آینده تقدسی عظیم می یابد که از این گنج احساس مادرانه بهره می گیرد و جانوران و درختان و جمل? جانداران را از آنچه مادران همواره برای نوزاد خویش ابداع کرده اند، برخوردار می سازد.»