پشت کتاب یه نقل قول از خود گینزبورگ هست :« الفبای خانواده با اینکه اقتباسی از واقعیت است، اما تصور می‌کنم باید آن را طوری خواند که انگار رمان است: یعنی نباید بیشتر یا کمتر از آنچه که یک رمان می‌تواند برآورده سازد از آن انتظار داشته داشت.»

ناتالیا گینزبورگ تو این کتاب زندگی خودش رو نوشته. از خانواده‌‌اش، پدر و مادرش، خواهر و برادرهاش و از دوست‌های خانوادگیشون گفته. دوست‌های خانوادگیشون، اغلب آدم‌های سیاسی مهمی در اون زمان بودن. این آدم‌ها دوران موسولینی رو در ایتالیا تجربه می‌کنن، جنگ جهانی دوم رو از سر می‌گذرونن و بعد از جنگ هم به زندگیشون ادامه می‌دن.
خلاصه، سرگذشت آدم‌های جالب در زمانه‌ای عجیب به قلم گینزبورگ حتما خوندنیه!
من فروردین کتاب دیگه‌ی این نویسنده، « فضیلت‌های ناچیز» رو خونده بودم. به نظرم کتاب متوسطی اومد که گاهی جملات درخشانی هم داشت . آن‌چنان توقعاتم رو برآورده نکرد. وقتی این کتاب رو تموم کردم، یاد « فضیلت‌های ناچیز» افتادم و قدرش در نظرم بالاتر رفت. دوباره خوندن «فضیلت‌های ناچیز » رو شروع کردم، این بار خیلی بیشتر دوست می‌دارمش.

نیم ستاره‌ کم کردم به خاطر آدم‌های زیادی که تو کمتر از سیصد صفحه معرفی شدن. باید بی‌وقفه و با توجه خوند تا آدم‌ها گم نشن.
نیم ستاره‌ی دیگه هم کم کردم اما توضیحی ندارم. چهار خوبه براش.
        

          خب من این خانم ناتالیا را با آن پدر دانشگاهی و تندخو و نگران، و مادر بی‌خیال و سرخوشش خیلی دوست دارم. از وقتی این کتاب را خوانده‌ام هروقت به "خانواده در حالت جذاب"ش فکر می‌کنم خانواده‌ی ناتالیا هم یادم می‌آید و آن‌همه دوست و آشنایی که داشتند و رفت و آمدهای دائمی و آشپز و خیاط و بقیه‌ی کسانی که کمک‌کار مادر بودند و دلم گرم می‌شود.