نگارنده در این کتاب طی سه بخش اصلی به ارزیابی و تبیین نهضت عاشورا برآمده است .در بخشی از کتاب آمده است" :اگر مبدا انقلاب امام حسین (ع) را سال   60یا 61هجری بگیریم، سخت اشتباه کردیم .مبدا انقلاب امام حسین (ع) سال   60هجری نبوده، بلکه سال های پس از وفات پیامبر (ص) بود....انقلاب خونین  امام حسین (ع) حلقه ایی از زنجیر حوادث بود که یک سر آن به فاجعه کربلا و سر  دیگر آن به ماجرای سقیفه منتهی می شد و این حلقه در کربلا نیز خاتمه نیافت ; بلکه سرچشمه انقلاب ها و قیام های خونین دیگری گردید ."نگارنده در بخش نخست  "شرایط سیاسی و اجتماعی انقلاب امام حسین (ع) "را ذیل این مقولات بررسی  می کند :سرچشمه انحراف منطق سقیفه، روش عمر در تقسیم بیت المال، مسئله شوری،  نتایج زیان بار شورا، سیاست مالی و اداری عثمان، تسلط بنی امیه، سیاست های  معاویه، و حکومت معاویه .در بخش دوم "موجبات و انگیزه های انقلاب "با  مباحثی از این دست ارزیابی می شود :امر به معروف، تهدید، پیمان صلح،  ویژگی های یزید، و تشکیل حکومت .بخش سوم به تبیین "آثار و نتایج انقلاب  امام حسین (ع) در حیات جامعه اسلامی "اختصاص یافته است .برخی مباحث  این بخش عبارت اند از :قطع نفوذ دینی امویان، بیداری مسلمانان، رسوایی  یزید، شروع انقلاب های زید بن علی، ابی السرایا، عبدالرحمن ابن اشعث، و  قیام مختار .