نویسنده دکارت تا دریدا، این کتاب را در مقدمه اش با بهترین استعاره ممکن تشبیه کرده است: یک پل. سجویک بر آن بوده است که با خلق این اثر، پلی میان عرصه های تحلیلی و قاره ای فلسفه بنا کرده، ولی آورده این کتاب برای خواننده ایرانی بسی بیش از چیزی است که آن استاد فلسفه دانشگاه کاردیف در ذهن می پرورانده است. کارکرد ترجمه فارسی این کتاب همچون مجموعه ای از پل هاست که میان جزایر علی الاصل یکپارچه و علی العارض گسسته فلسفه غرب در ایران بنا می شود.