هو البصیر.

این کتاب، نخستین کتابی‌ست که از بیوک ملکی خواندم. و سبک شعری ایشان برایم یادآور شعرهای قیصر امین‌پور بود. ارجاعاتی هم به اشعار و آثار امین‌پور وجود داشت. 
به‌نظرم جا داشت که وزن برخی از اشعار، روان‌تر باشند. گه‌گاهی به سکته‌ی وزنی می‌خوردم!
تشبیه‌ها و تصویرهای شعریِ بدیعی هم به چشم می‌خورد:
"قصه‌ای بلند بود
قامت پدربزرگ
قصه‌ای عمیق و دل‌نشین
.
.
.
قامت پدربزرگ
روی خطِ آخرینِ قصه‌اش
یک علامت سوال بود."

راستی. انتهای اشعار، تاریخ سرایش نوشته شده‌است.
راستی‌تر. من هنوز نمی‌دانم مهم‌ترین چیز(ها) در شعر کودک و نوجوان چی‌ست! معیار شعر خوب کودک و نوجوان، دقیقاً چی‌ست..