انسان شناسان در تحقیقات خود بر پایه مصاحبه ها و مشاهدات متوجه شدند که زن ها برای درگیر کردن مردان در محاوره و به عبارت دیگر، نوعی دعوت از آنها به منظور همدهی، از استراتژی هایی سازگارتر، از قبیل مطرح کردن «موضوعات ویژه مردانه» استفاده می کنند... زبان زنانه، زبانی است برای ایجاد رابطه ی دوستانه بر پایه حسن تفاهم. در مکالماتی که زن و مرد درگیر آن هستند، مردان در میانه ی صحبت، ابتکار عمل را با قطع صحبت با تکرار همان موضوع به نحوی دیگر یا عوض کردن آن به دست میگیرند و مانند یک کارشناس متخصص و فردی خبره شروع به اداره صحبت می کنند...زبان مردان،زبانی است برای حفظ سلسله مراتب اجتماعی و حفظ منزلت و استقلال، مردها برای به کرسی نشاندن این اهداف سعی میکنند تا مهارت های سخنوری، دانش و معلومات خود را به نمایش بگذارند و در حین اطلاعات دهی مفید، برای حفظ موقعیت ممتاز خود، از متلک پرانی، شوخ طبعی، خوار کردن و انتقاد و تصحیح دیگران ابا نداشته باشند.